Terör İçimizde

Son günlerde nereye baksak şehit haberleri. Ölenler yaralananlar insan şaşırıp kalıyor. Nasıl oluyor da insanların canları bu kadar ucuz olabiliyor. Bunlar ya ölümün ne demek olduğunu bilmiyorlar yada ölüm nasıl bişey tahmin edemiyorlar. Daha bugüne kadar eline kıymık bile batmamış insanlara strateji yaptırtmak yanlış olur. Bişeyler bildiğimden değil. Yapılan hareketlere bakarak konuşuyorum. Kaç yıldır binlerce şehit verdik. Kaç yıldır uğraşıyoruz bu pkk ile(Turgut Özal dan beri!). Ama aradan yıllar geçti. Diğer devletler uzay yaratıklarıyla savaş halinde biz hala pkk denen terör örgütüyle uğraşıyoruz. Toplasan çıkarsan nüfusu Halkalı etmiyecek insan grubu bizlerin abilerimizi, kardeşlerimizi, evlatlarımızı öldürüyor. Ve her yerdeler şaşırtıcı olanda bu. Sırtımızdan para kazanıyorlar, kaçakçılık yapıyorlar. İşyerlerimizde yöneticimiz oluyorlar. Bizimle aynı otobüslerde seyahat ediyorlar. Gözlerimizin içine bakıp ben dostum diyorlar ama hava kararınca mermi sıkıyorlar. Ama değişen ve gelişen dünya düzeninde biz hala insanlara Osmanlı merhametiyle yaklaşmaya gayret gösteriyoruz. Ama bilmiyoruz ki durumumuz gittikçe daha da vahimleşiyor. Sürekli azınlıklara asıl Türklerden daha fazla imtiyaz sağlayarak daha güçlü olduğumuzu yada manevi yönden kendimizi tatmin ettik. İşte ermeniler, işte yahudiler, işte rumlar... Neler yapmadılar bize bu azınlıklar. Hitlerin katliamları sırasında kucak açtığımız bağrımıza bastığımız yahudiler şimdi bizimle resmen bütün dünyanın huzurunda dalga geçiyor. Bu Münevver cinayetinin de bir ayin olduğu iddiaları bile dehşeti şiddetlendiriyor. Daha önce Osmanlı da çok olay var Münevver olayına benzer olan. Sadece Osmanlı da değil her yerde varmış ama Hitler ve ekibi dayanamamış. Almanyadaki yahudileri katletmiş. Herkes yahudi düşmanıyken sadece biz dost oluyoruz. Yüce Kitap Kur'an da bile lanetlenmiş kavim olarak söz ediliyorken. Bu politikayla çok sürmez gibi geliyor. Belki 50 yıl sonra çocuklarımıza yada torunlarımıza Türkiye toprakları bırakamamanın üzüntüsünü yaşayacağız. Bunu şimdilik bilemiyoruz. Biz hala açılımlar açıyoruz fallar açıyoruz hep kendimizi yanımızdaki kandırıp oyalayıp günü kurtarmaya çalışıyoruz. Adamlar günler öncesinden şu tarihte kanlı eylemlerimiz artacak diyor. Hemde gazeteler tv ler internet haber ajansları radyolar da yayınlanıyor. Ve biz hala o söylenen tarihlerde şehitler veriyoruz. Bu kadarı enayiliktir. Çobanlar emanetindeki hayvanları koruyup gözetip kontrol ediyor. Sen Türkiye gibi bir ülkede zorlanıyorsun. Ayıptır yazıktır günahtır. Yazımın başında da dediğim gibi. Acıyı bilmeyenden empati bekleme. Bir atasözüyle desteklersek tok açın halinden ne anlar. Adamların karnı tok sırtı pek. Senin benim şehit düşüp ölmemiz onların rahatını bozmaya yetmez. Son olarak bir abimden duyduğum güzel bir sözle noktalamak istiyorum : "Ölüm var ölüm ölün de görün". İnşallah Halkalı son olur.